EΦΡΑΙΜ

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ

Ακούω με ευκολία αρκετούς, να κατακρίνουν τον ηγούμενο Εφραίμ, με μοναδικές αποδείξεις (ως τώρα) τα άτεγκτα κατηγορητήρια Ελλήνων πολιτικών και δημοσιογράφων. Ποιών πολιτικών όμως;
Αυτών, που κατέστρεψαν την Ελλάδα, είτε με τις αποφάσεις τους είτε με την άρρωστη κουλτούρα, που επέβαλαν στην Ελλάδα κατά την μεταπολίτευση και την οδηγούν σήμερα με αξιοθαύμαστο ζήλο στην οριστική χρεωκοπία και το ξεπούλημα της περιουσίας της; Ή αυτών των δύστυχων παλληκαριών του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι οι μόνοι, που φαίνεται να παλεύουν σήμερα είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς μαζί τους, αλλά δογματικά άθεοι οι περισσότεροι, ενώ υποστηρίζουν τα δικαιώματα ακόμα και της …πεταλούδας της Νικαράγουας (και καλά κάνουν), είναι πρόθυμοι να κρεμάσουν τον κάθε παπά ή μοναχό χωρίς δίκη, μόνο και μόνο γιατί φοράει ράσα. Γιατί ρε παλληκάρια, που θέλετε το λαό κυρίαρχο, δεν σέβεστε τη γνώμη του; Ενός μεγάλου (ή μικρού) μέρους του τουλάχιστον; Προσωπικά θέλω να σας ψηφίσω αλλά προφανώς δεν με θέλετε, γιατί είμαι Χριστιανός. Προτιμάτε, να συμπλέετε στα θέματα πίστης και κατάκρισης για τους «κλέφτες» παπάδες με τον κάθε έναν, από όσους εσείς αποκαλείτε προδότες, παρά με μένα και τον κάθε ένα σαν εμένα, που χλευάζετε με τόση ευκολία, απλώς γιατί πιστεύουμε κάτι διαφορετικό από σας. Γιατί πρέπει όμως, να σας ακολουθήσουμε στις ατομικές σας δοξασίες, για να μας καταδεχτείτε για ψηφοφόρους σας; Αναλογιστήκατε ποτέ, γιατί ενώ τα λέτε πολύ όμορφα στις αναλύσεις σας, δεν δημιουργείτε ρεύμα διακυβέρνησης; Μήπως τελικά δεν το επιθυμείτε; Αλλάξτε στάση αν πραγματικά επιθυμείτε το καλό της πατρίδας μας. Η Ελλάδα και οι Έλληνες σας χρειάζονται όσο ποτέ, όχι για να τους αλλάξετε την πίστη αλλά τη ζωή προς το καλύτερο.
Και ποιών δημοσιογράφων; Αυτών, που με τόση συνέπεια στηρίζουν ανερυθρίαστα κάθε ενέργεια, που υποστηρίζει το ξεπούλημα της Ελλάδας σε κάθε λογιών ξένους, αρκεί να μην είναι Ρώσοι (γιατί προφανώς είναι Ορθόδοξοι χωρίς τα ράσα). Μόλις τα ΜΜΕ ανακάλυψαν τους «κλέφτες» καλόγερους του Βατοπεδίου, οι περισσότεροι Έλληνες το αποδέχτηκαν με ευκολία και «οργή», γιατί έτσι τους υπέβαλαν τα κανάλια να αισθάνονται χωρίς καν να ακούσουν την αντίθετη άποψη. Να σημειωθεί εδώ, πως όταν κατηγορείται ένας στυγνός εγκληματίας, έχει το τεκμήριο της αθωότητας ώσπου να δικαστεί και αποκαλείται από τους δημοσιογράφους «φερόμενος ως εγκληματίας» γιατί υπάρχει η δαμόκλειος σπάθη της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και η «προοδευτική» και επιλεκτική ευαισθησία τους. Όταν όμως κατηγορείται ένας εκπρόσωπος της Εκκλησίας, κάποιοι αναμάρτητοι και άμεμπτοι δημοσιογράφοι και πολιτικοί σπεύδουν, να τον στήσουν στον τοίχο λοιδορώντας τον ίδιο και γενικεύοντας για τους «κλέφτες παπάδες», πιπιλίζοντας την καραμέλα του διαχωρισμού κράτους και Εκκλησίας και τη δήμευση της Εκκλησιαστικής περιουσίας. Την ίδια στιγμή, που στη Ρωσία συναντάται ο (προφανώς «οπισθοδρομικός») Πούτιν με τον εκεί Πατριάρχη και συσκέπτονται, πώς η πολιτεία θα επιστρέψει στην Εκκλησία την περιουσία, που πήραν οι Μπολσεβίκοι το 1917. Και για να γίνει πιστευτή η ειλικρίνεια των προθέσεών τους ισχυρίζονται, πως πιστεύουν και οι ίδιοι στο Χριστό και πως «αν ζούσε σήμερα θα κυνηγούσε τους παπάδες με το μαστίγιο» κλπ κλπ. Μάλιστα! Ας θυμηθούν πάντως οι …γνήσιοι αυτοί Χριστιανοί την παραβολή του Τελώνου και του φαρισαίου (αναγνωρίζουν πουθενά τον εαυτό τους;) και τον τρόπο με τον οποίο ο μειλίχιος και ταπεινός Κύριός μας αντιμετώπιζε αυτόν, που αναγνώρισαν πριν να τους μοιάζει!
Ας υποθέσουμε όμως, πως είναι αλήθεια οι κατηγορίες κατά του πρώην ηγούμενου. Βολεύει ιδιαίτερα τους περισσότερους εξ ημών, να κατηγορούν με ευκολία και υποκρισία τους άλλους επειδή αποκαλύφθηκαν τα πάθη τους ενώ τα δικά του ο καθένας τα κρύβει όπως η γάτα τις ακαθαρσίες της. Διάφορες τέτοιες ιδιαίτερα προβεβλημένες ιστορίες (πραγματικές ή φανταστικές) από τα πρόθυμα ΜΜΕ οδήγησαν πολύ κόσμο στην εύκολη λύση της απομάκρυνσης από τη διδασκαλία του Χριστού και από την πραγματική ζωή της ορθόδοξης Εκκλησίας. Χάθηκε η αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο, η λύπη με τη λύπη του και η χαρά με τη χαρά του. Γνωρίζω γονείς, που δεν βοηθούν πια τα παιδιά τους γιατί δεν συμφωνούν με τις προσωπικές επιλογές τους, αδέλφια, που ενώ μπορούν δεν βοηθούν τον αδελφό τους και τον οδηγούν στην απόγνωση και την αυτοκτονία, φίλους, που δεν βοηθούν τον φίλο τους κλπ.
Δεν είναι παράξενο βέβαια (για τους … οσφρισθέντες τη δυσοσμία), που όλοι οι στυγνοί πολέμιοι του απλού λαού προβάλλουν χαιρέκακα (εκτός από το κάθε μνημόνιο και αντιλαϊκό μέτρο) όλα τα «σκάνδαλα» της Εκκλησίας. Η παγκόσμια κοινωνία (που προωθείται) χρειάζεται κοινές «αξίες». Δύο τρόποι υπάρχουν. Ή να συναντηθούν όλοι οι λαοί σε μεγαλειώδεις αξίες ή να ισοπεδωθούν προς τα κάτω. Τι είναι πιο εύκολο; Ρητορικό βεβαίως το ερώτημα. Ούτε μου φαίνεται περίεργο, που μεγάλο μέρος του απλού λαού, στημένο στην τηλεόραση για πολλές ώρες τη μέρα, δεν αντιλαμβάνεται το αυτονόητο, που είναι και θεμελιώδης νομικός κανόνας. Πως «ένοχος, ένοχον ου ποιεί», δηλαδή σε απλά Ελληνικά «κοίτα ποιος μιλάει». Όλοι αυτοί, που «λυμαίνονταν» επί δεκαετίες τον Ελληνικό πλούτο, κάθε απόχρωσης πολιτικοί και παρατρεχάμενοι (σκάνδαλα, Siemens, c4i, χρηματιστήριο, υπόθεση Κοσκωτά, υποτίμηση δραχμής 30% …Σάββατο βράδυ το 1998 με κέρδη όσων γνώριζαν περίπου 1,5 τρισεκατομμυρίου δραχμών, Ολυμπιακοί αγώνες, υπερτιμήσεις δημοσίων έργων και τόσα άλλα) στήνουν τώρα στον τοίχο τον «κλέφτη» καλόγερο. Που αν έπραξε όσα έπραξε κακώς τα έπραξε αλλά και πάλι κάποιος πολιτικός και δημοσιογράφος σίγουρα θα συνέτρεξε. Και εν πάση περιπτώσει ας αποδειχτεί πρώτα το έγκλημα. Γιατί 2 ξένες ειδικές εταιρίες, που κλήθηκαν να αποτιμήσουν τη ζημία του Ελληνικού δημοσίου και μάλλον χρυσοπληρώθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση Παπανδρέου, αποφάνθηκαν, πως δεν υπήρξε ζημία για το Ελληνικό δημόσιο από τις ανταλλαγές. Έ αυτό ήταν πράγματι σκάνδαλο, για το οποίο έπρεπε, να προφυλακιστεί ο «κλέφτης» καλόγερος όχι όμως και οι κατηγορούμενοι πολιτικοί. Και με κάθε παρόμοια ευκαιρία το κράτος λιμπίζεται την «τεράστια» εκκλησιαστική περιουσία. Είναι όμως ειρωνεία, να ζητούν την εκκλησιαστική περιουσία, αυτοί που οδήγησαν τον τόπο στην καταστροφή. Να την κάνουν τι; Να την παραδώσουν κι αυτή στην μονοπρόσωπη ΕΠΕ του Λουξεμβούργου; Να την υποθηκεύσουν κι αυτή ως δημόσια περιουσία στους ξένους δανειστές; Να τη διαχειριστούν όπως διαχειρίστηκαν και την κρατική περιουσία επί τόσες δεκαετίες; Τέτοια βουλιμία πια; Ας «φάει» και κανένας άλλος! Σύμφωνα άλλωστε με την απίστευτη ομολογία Πάγκαλου «η απάντηση σε όλους αυτούς, που μας ρωτάνε, “πού τα φάγατε τα λεφτά”, είναι μία: σας διορίζαμε για χρόνια, τα φάγαμε μαζί, ακολουθώντας μια πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης δημόσιου χρήματος!» (πηγή: http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=174953&cid=7)
Έ λοιπόν όχι κύριε Πάγκαλε, του υπερμεγέθους οικογενειακού εισοδήματος και των τόσων κληρονομημένων ακινήτων (σε σχέση με τους περισσότερους συνδαιτυμόνες σου). Παρόλο που συμφωνώ απολύτως με τις περισσότερες διαπιστώσεις σου, δεν τα φάγαμε μαζί! Εγώ τουλάχιστον δεν έφαγα. Και από όσους έφαγαν, δεν έφαγαν όλοι τις …ίδιες μερίδες ούτε το ίδιο φαγητό. Εσύ όμως, που ομολόγησες ότι έφαγες, γιατί δεν παραιτείσαι; Γιατί δεν κάνεις «χαρακίρι»; Γιατί δεν εξαφανίζεσαι πολιτικά από προσώπου γης, να μη σε βλέπουν οι πεινασμένοι μισθωτοί και οι άνεργοι και νιώθουν στομαχικές διαταραχές;
Όλοι αυτοί λοιπόν, που βούλιαξαν τον τόπο προσλαμβάνοντας στο Ελληνικό δημόσιο υπεράριθμους δημοσίους υπαλλήλους και τους χάριζαν προνόμια εις βάρος των υπολοίπων, που επέτρεπαν στον ιδιωτικό τομέα, να κλέβει όπου μπορεί, καλούν τώρα τον απλό λαό, να υποστεί θυσίες γιατί όπως χαρακτηριστικά λέγουν, «στην Ελλάδα έχουμε πόλεμο»! Προσωπικά αντιλήφθηκα τον «εχθρό» τους! Είναι οποιοσδήποτε Έλληνας (μισθωτός και συνταξιούχος) δεν μπορεί να αποκρύψει τα εισοδήματά του. Ο απλός πολίτης, που πληρώνει ήδη ατέλειωτους φόρους, ο «προνομιούχος» Δημόσιος υπάλληλος είτε ήταν εργατικός είτε όχι, είτε έπαιρνε 3500 είτε 1400 ευρώ/μήνα (στο ίδιο σακί όλοι), ο μικρός επιχειρηματίας, που δεν έκλεβε και καταχρεώθηκε στις (ιερές σαν τις αγελάδες των Ινδών) τράπεζες ακόμη και ο χαμηλοσυνταξιούχος πρέπει να συμβάλουν στην οικονομική κρίση. Όχι όμως τα κυβερνητικά στελέχη και οι βουλευτές, με τις φοροαπαλλαγές, τις ατέλειες επικοινωνίας, τη χρηματοδότηση υπαλλήλων στα γραφεία τους (που συχνά έχουν τα ίδια επίθετα με αυτούς), τον παχυλό μισθό και τα προνόμια που απολαμβάνουν. Ξέχασα όμως, αυτοί δεν εργάζονται, επιτελούν λειτούργημα και υπηρετούν τη χώρα με ανιδιοτέλεια επί τόσα έτη! Δεν καλούνται να πληρώσουν βέβαια αναλογικά ούτε οι τράπεζες με τα τεράστια κέρδη, που εισέπραξαν τα τελευταία 30 χρόνια και την εξευτελιστική για τους πολίτες συμπεριφορά κάποιων συνεργαζόμενων με αυτές εισπρακτικών εταιριών, που επί μακρόν κινούνταν στα όρια του νόμου. Επικοινωνιακοί όμως λόγοι επέβαλαν φόρο στα …είδη πολυτελείας (για όσους γνωρίζουν στοιχειώδη οικονομικά, τα είδη πολυτελείας χαρακτηρίζονται από υψηλή ελαστικότητα ζήτησης, επομένως αύξηση της τιμής τους θα επιφέρει αισθητά μειωμένα φορολογικά έσοδα!).
Αλήθεια, αφού ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αποκάλυψε (με τόσο θάρρος και ειλικρινά δεν ειρωνεύομαι) όλη την αλήθεια για την κατάντια της χώρας μας γιατί δεν κλείνουν όλες οι εξεταστικές, προανακριτικές κλπ επιτροπές, που παραπλανούν τον κόσμο; Ρητορικό βεβαίως το ερώτημα αφού όλοι θα αντιλαμβάνεστε, πως «ο σκύλον το σκατοφάεμαν κι αφήν» (ποντιακό ρητό, που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «έξις δευτέρα φύσις»)! Ειλικρινά δε, συγχαίρω από βάθους καρδιάς (εδώ ειρωνεύομαι) όσους γνωστούς δημοσιογράφους εστίασαν στην «αφοπλιστική του ειλικρίνεια, στην ειλικρινή διάθεση αυτοκριτικής, στο θάρρος της δημόσιας έμμεσης συγγνώμης του, στον αυθόρμητο χαρακτήρα του και στην τόλμη του δημόσιου αυτομαστιγώματός του». Απαιτεί τεράστια ικανότητα και τους την αναγνωρίζω, να ωραιοποιείς την κυνική ομολογία διασπάθισης δημόσιου χρήματος του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και να αφορίζεις με τόση ευκολία τον «κλέφτη» καλόγερο, για τον οποίο δεν αποδείχτηκε ακόμη τίποτε εκτός της άριστης σχέσης του με τον ηγέτη μιας μεγάλης δύναμης, που θέλει, να μας βοηθήσει, αλλά εμείς την απορρίπτουμε, μην τυχόν και μας απομείνει κανένας σύμμαχος. Και πόσο …θαρραλέα πράγματι (ένιωσα ρίγη εθνικής συγκίνησης) η άμεση αντίδραση και του εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών κ. Δελαβέκουρα και του ΚΚΕ (για την …ιμπεριαλιστική δύναμη) και του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των αριστερών δυνάμεων του τόπου, που θέλουν να κρυφτούν αλλά δυστυχώς μάλλον η χαρά δεν τους αφήνει. Ακριβώς το ίδιο θαρραλέα (πάλι ειρωνεύομαι, δεν ντρέπομαι ο αντιδραστικός και οπισθοδρομικός) με την άμεση αντίδραση όλων αυτών, στις αποκαλύψεις Γιλμάζ για τις φωτιές της περιόδου 1995 – 1997. Υποθέτω δε, πως για τις φωτιές του 2007 θα μάθουμε το 2037, αφού οι υπεύθυνες για εκείνες αρμόδιες μυστικές υπηρεσίες δεν αποκαλύπτουν τα αρχεία τους πριν την πάροδο 30 ετών. Παρεμπιπτόντως έχω μια απορία. Αν ο τότε πρωθυπουργός του 2007 ήταν «ο χειρότερος όλων» (το αναμασούν δυστυχώς ακόμη πολλοί και έξυπνοι άνθρωποι), γιατί έγινε η Ελλάδα παρανάλωμα του πυρός επί 2 μήνες με κυκλικά σχεδιασμένες φωτιές γύρω από χωριά, ώστε να υπάρξουν νεκροί; Σε τι ήταν αντίποινα αυτές; Μήπως είχαν σχέση με τις επαφές και τις διαπραγματεύσεις του με την ίδια χώρα (με αυτή του «κλέφτη καλόγερου»);
Πρέπει όμως να γνωρίζουν, οι πρόθυμοι πάντα να ωραιοποιήσουν την ασκήμια, πως όταν ένα προϊόν είναι σάπιο, αυτόν που πρώτα κυνηγούν οι εξαπατημένοι καταναλωτές, είναι ο πωλητής του. Βέβαια να σημειωθεί, πως ορθώς, δικαίως και αξίως ο πωλητής ενός σκάρτου προϊόντος αμείβεται με υψηλότερη προμήθεια (για το ως άνω ρίσκο που αναλαμβάνει), από όποιον πουλάει ένα ποιοτικά άριστο προϊόν. Γιατί είναι πολύ πιο δύσκολο. Για να είμαστε όμως δίκαιοι και ειλικρινείς απέναντί τους αν δεν υπάρχει ποιοτικό προϊόν και κάποιος αποφάσισε, να εργαστεί ως πωλητής, έχει μόνο 2 επιλογές. Ή θα λιμοκτονεί ή θα αναγκαστεί να πουλήσει αυτό (μαζί με την ψυχή του), που θα θρέψει καλύτερα την οικογένειά του ασχέτως της ποιότητάς του. Πάντως ως τώρα αξίζουν σε όλους συγχαρητήρια! Και στους παραγωγούς του Ελληνικού πολιτικού προϊόντος και στους πωλητές του! Μας πήρε 37 ολόκληρα χρόνια, για να αντιληφθούμε, πως ήταν σάπιο! Παρ’ όλα αυτά όμως όχι μόνο συνεχίζουν, να το πουλούν αλλά και να εκμεταλλεύονται ακόμη και τα …σκάρτα υπολείμματα, που απέμειναν.
Την ως άνω πάντως επιλεγείσα στάση και αγαστή συνεργασία μερικών «συνενόχων και συνεργατών πολιτικών και δημοσιογράφων» περιγράφει χαρακτηριστικά ένα δεύτερο ποντιακό ρητό: «ο σκύλον έλειξεν τα κατσία τουν». Τουτέστιν «τους φτύνουν και αυτοί νομίζουν, πως βρέχει»! Στην ιδιαίτερη όμως αυτή περίπτωση και επειδή είναι ιδιαίτερα έξυπνοι, το ρητό πρέπει να ανασκευαστεί: «Φτύνουν και οι ίδιοι τον εαυτό τους και το διατυμπανίζουν αφού έχουν αυθυποβληθεί, πως εκείνοι …έφεραν τη βροχή»!
Κλείνω τέλος με το ρητορικό ερώτημα, πως αν ήσασταν μέτοχοι μιας Α.Ε και οι διαχειριστές της επί 4 δεκαετίες διασπάθιζαν τα χρήματά της εξαπατώντας σας και οδηγώντας την στη χρεωκοπία, θα αναθέτατε ποτέ την εκκαθάρισή της στους ίδιους; Ή θα ασκούσατε αγωγή μήπως και ρεφάρετε ένα μέρος της ζημίας; Ρητορικό και πάλι το ερώτημα αφού «αν δεν υπήρχαν οι μπούφοι, πώς θα ξεχώριζαν οι αετοί» (απόφθεγμα ενός ικανότατου …χαρτοκλέφτη).

Καλή χρονιά σε όσους νιώθουν αδύναμοι να κρίνουν τον καλόγερο.
Καλή χρονιά και σε όσους νιώθουν έντιμοι, αδέκαστοι και αναμάρτητοι.

Δημήτρης Στεφανίδης (εις εκ των …μπούφων)
Γράφτηκε ξημερώματα (βαθιά μεσάνυχτα για την Ελλάδα) 29-12-2011