Αγέρωχα … πρόβατα Δεκέμβριος 8, 2012
Posted by mariandr in Ελληνισμός στον Κόσμο, Εντυπώσεις, Θρησκεία, Κειμενα 2012, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια, Οικογένεια, PAGOSMIOPOIISI.1 comment so far
Λατρεύω να στολίζω το δέντρο των Χριστουγέννων. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, η μέρα που επιλέγαμε να φτιάξουμε το δεντράκι στο σπίτι μας, ήταν για μένα μια γιορτή μοναδική και μαζί ιδιαίτερη. Αν και επαναλαμβανόταν-επαναλαμβάνεται- κάθε χρόνο, (περισσότερα…)
ΣΟΥ ΧΩ ΦΥΛΑΞΕΙ ΚΕΡΑΥΝΟ ΣΕ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΙΩΝΕΙ. Οκτώβριος 15, 2012
Posted by mariandr in Ανθρώπινα δικαιώματα, Εντυπώσεις, Θρησκεία, Κειμενα 2012, Μνήμες του λαού μου, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια, PAGOSMIOPOIISI.add a comment
Κανείς παπάς , κανένας επίτροπος , ποτέ οι γονείς μου ή τα αδέλφια μου, (δεν) διενοούντο να με σηκώσουν από τη θέση μου: το σκαλάκι ακριβώς κάτω από τα πόδια του Αη Γιάννη του Προδρόμου, της εικόνας του Αγίου δίπλα στην Ωραία Πύλη. Ολο το ποίμνιο κοιτούσε
Στην -ιμμιτασιόν- Σπηλιά του Πλάτωνα Μαρτίου 6, 2012
Posted by mariandr in Ελλάδα, Ελληνισμός στον Κόσμο, Ελληνική Διπλωματία, Κειμενα 2012, Μνήμες του λαού μου, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια.comments closed
Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι μέσα στα τόσα: όλα τα ελληνικά κόμματα, παλιά και νέα και επίδοξα, και «κινήματα» και «πρωτοβουλίες» και «κινήσεις» στις διακηρύξεις και ιδρυτικές ανακοινώσεις τους-twitterικές και ..συμβατικής τεχνολογίας, οράτε χειρόγραφες ή «απλώς» πληκτρολογημένες, έχουν ένα κοινό: δεσμεύονται για την «άμεση ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης» της Ελλάδας «όπως είναι αναφαίρετο άλλωστε δικαίωμα της χώρας» και με στόχο «την ενεργειακή θωράκιση της πατρίδας».
Το τέλος του Ελληνικού Κόσμου(;) Φεβρουαρίου 22, 2012
Posted by mariandr in Ελλάδα, Ελληνισμός στον Κόσμο, Εντυπώσεις, Κειμενα 2012, Μνήμες του λαού μου, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια, PAGOSMIOPOIISI.add a comment
Μια φορά κι έναν καιρό, ο Βιργίλιος ήταν πολύ λυπημένος. Ο ποιητής της πλεξούδας της Βερενίκης, αισθανόταν πως τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει στη διεφθαρμένη πολιτικά εποχή του, και, αν κάτι τοχε σίγουρο, ήταν πως δεν άντεχε άλλο τη σκληρότητα του κόσμου. Αποφάσισε λοιπόν (περισσότερα…)
O Ερντογάν, η γάτα, το δίκιο της Σοφίας και ..εγώ Ιανουαρίου 26, 2012
Posted by mariandr in Ανθρώπινα δικαιώματα, Ελληνισμός στον Κόσμο, Ελληνική Διπλωματία, Εντυπώσεις, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια, TOURKIA.add a comment
Ημουν ένα κράμα πίκρας και περισυλλογής προχθές. Πώς να το πω με απλά λόγια Λημεριώτες; Εδώ ο κόσμος καίγεται και εγώ
ΠΩΣ ΤΟΛΜΑΣ… Σεπτεμβρίου 28, 2011
Posted by mariandr in Εντυπώσεις, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια, Οικογένεια.comments closed
Για τα Λημεριωτάκια Σεπτεμβρίου 17, 2011
Posted by mariandr in Κείμενα του 2011, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια.comments closed
Κατι σαν ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Σεπτεμβρίου 14, 2011
Posted by mariandr in Εντυπώσεις, Κείμενα του 2011, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια.comments closed
(Για το Νίκο και τη Θέκλα)
Φυσάει ο απηλιώτης… Σεπτεμβρίου 2, 2011
Posted by mariandr in Ελλάδα, Εντυπώσεις, Κείμενα του 2011, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια.comments closed
Καλό Μήνα και Καλή Χρονιά Λημεριωτόπουλα!!!
«Εισβολείς» στην Πόλη μου Αύγουστος 9, 2011
Posted by mariandr in Ελλάδα, Εντυπώσεις, Θρησκεία, Κείμενα του 2011, Μνήμες του λαού μου, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια, PAGOSMIOPOIISI.add a comment
Ο Τζεφ ταχε παίξει: Ποτέ δε φανταζόμουν ότι θα μου λεγε κάποιος » πάμε στη σπηλιά του Αγίου Αριστείδη… στο κέντρο της Αθήνας»! Εμ… ας πρόσεχες αγόρι μου! (περισσότερα…)
Κωδικός «μαχαίρι» Αύγουστος 4, 2011
Posted by mariandr in Εντυπώσεις, Κείμενα του 2011, Κοινωνία, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια.add a comment
Τελικά, είναι «το κόβω μαχαίρι» η ιδανική λύση για να βγει κανείς από το οδυνηρό βίωμα μιας αγάπης με άδοξο τέλος -όπως ορίζει ο καθένας μας το «αδοξο τέλος»;
Πόσο μίσος σου χρωστάω Αύγουστος 3, 2011
Posted by mariandr in Ελλάδα, Εντυπώσεις, Κείμενα του 2011, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια.comments closed
Όταν μου χύνεται ο καφές … Ιουλίου 4, 2011
Posted by mariandr in Ανθρώπινα δικαιώματα, Ελλάδα, Εντυπώσεις, Κείμενα του 2011, Κοινωνία, Ματωμένα Χώματα, Μνήμες του λαού μου, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια.add a comment
..δεν μπορώ να πω πολλά γιατί ακόμα νυστάζω και πρέπει και να καθαρίσω το μάτι της κουζίνας και είμαι όλο νεύρα…
Και τώρα παω για ύπνο,σόρρυ Ιουνίου 30, 2011
Posted by mariandr in Εντυπώσεις, Κείμενα του 2011, Ματωμένα Χώματα, Ο λόγος στα Λημεριωτάκια.add a comment
Τα χημικά μια ψιλονευροπαραλυσία μου την προκάλεσαν. Το στερνο μου το χτύπησαν ωστόσο τα παιδιά από λάθος πάνω στην ορμή και στους καπνούς και όχι η αστυνομία. Με περιμάζεψε ΜΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ αγνωστος Σαμαρείτης και με βοήθησαν γιατροί αλλα και «σύντροφοι». Οι «φυτεμένοι» ήταν αρκετοί και φευγάτοι ‘την ώρα που έπρεπε» Τα υπόλοιπα ή ..αναλυτικότερα αργότερα, γιατί επιτέλους, ήρθε η ώρα να πάω «φυσιολογικά» για ύπνο. Το μόνο που μ εκνευρίζει αφόρητα είναι που εγώ δεν θα παρω ποτέ σύνταξη αντιστασιακού μετα απ΄ό,τι έπαθα και πάμπερς με χιλιάρικα δε θα μου στείλουν ποτέ όπως ποτέ δεν θα πάρει σύνταξη αντιστασιακού το δικό μου εγγόνι όπως τα εγγόνια καποιων που επειδή στη νπανα τους κουβαλούσαν ραβασακια το 43 εφτιαξαν βίλες ως αντιστασιακοί. Αυτό ναι, μ εκνευρίζει αφόρητα, θυμώνω με μένα. Κατά τα λοιπά, νευροπαραλυτικά υπήρχαν και στο Αουσβιτς και στη Σοβιετία και στο Βιετνάμ και στην «Ελλάδα» τώρα, αυτήν του 2011. Στη χούντα του Παπαδόπουλου και του Ιωαννίδη, ΔΙΟΡΘΩΣΤΕ ΜΕ ΓΙΑΤΙ ΗΜΟΥΝ ΑΓΕΝΝΗΤΗ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ, αλλά, δεν υπηρχαν νευροπαραλυτικά, προτιμούσαν ..»στα ίσια» τα βασανιστήρια και την εξορία.
Πάω νανι.
ΥΓ Εσύ που ήρθες να με πάρεις «απο κει» , ευχαριστώ όχι τόσο που με πήρες,κι ας κινδύνεψες μαζί μου, στο κάτω -κάτω , δική σου η ευθύνη της επιλογής, στο λέω στυγνά, όσο που με ανέχθηκες σιωπηλά όπως σκατά ή υπέροχη είμαι. Φέρθηκες ..δημοκρατικά. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
